Vermikültür Solucanekin V
Solucan gübresi üretimi veya vermikültür, organik atıkları besince zengin humusa dönüştürmek için solucanlar ve mikro-organizmalardan faydalanır. Bu süreç, düşen yapraklar, hayvan gübresi yığınları ve çürümüş kütükler gibi ayrışmaya ve çürümeye başlamış bitki örtüsü içinde doğal olarak var olan bir süreçtir. Solucanlar bir taraftan ayrışmaya başlamış olan organik maddelerle beslenirken, diğer taraftan da kendileri de bizzat ayrışma sürecinde yer alan mikroorganizmalar, bakteriler, mantarlar ve protozoa gibi canlılarla da beslenirler. Organik maddeler solucanların sindirim sisteminden geçer ve gübre olarak dışarı çıkarlar. Elde edilen kompost bu dışkıdan ve diğer organik parçacıklardan oluşur. Bu sürecin yan ürünleri, doğal organik ayrışma sürecinde ortaya çıkan su buharı ve karbondioksittir. Geleneksel kompost elde etme yöntemlerinin aksine solucan kompostu tekniği ile elde edilen organik materyal yüksek ısılara erişmez.
Vermikültür (Solucan Gübresi) tanımı 1950’li yıllarda ortaya çıkıyor. Vermikültürü; kültürel ortamda toprak solucanlarının çoğaltılabilmesi ve bunlarla ilgili bir takım yan faaliyetlerin yürütülmesidir. 1980’lerden sonra vermikültür endüstrisi ortaya çıkmıştır.
Solucanekin (Vermikültür) Sözlüğü
Vermikültürü daha iyi anlamak ve doğru bir şekilde üretim yapabilmek için işe terminolojiyi öğrenmekle başlamak lazım, Solucanekin (Vermikültür) Sözlüğü en çok karşınıza çıkacak olan bazı temel terimleri içermektedir
V
Vaha: Çöllerde küçük lekeler halinde, yağışlı mevsimlerde toprak altına sızan sularınbir kaynak suyu ve ya bir seri kaynaklar halinde yeryüzüne çıktığı yerler ve buralarda oluşan bitki formasyonlarıdır. Vahalar yeryüzüne çıkan su nedeniyle, çevredekinden son derece farklı bir bitki örtüsü meydana getirirler. Büyük çöllerin ortasındaki vahalar, birer yerleşim veya uğrak yerleri oldukları gibi bitki ve hayvan yetiştirmeye elverişli alanlar olarak büyük değer taşır.
Vejetasyon: Bir arazi parçası üzerinde yetişen bütün bitkilerden meydana gelen topluluktur. Doğada her arazi parçası, çevrenin ekolojik koşullarına uyabilen bitki türlerinden oluşan, bir bitki örtüsü ile kaplanır. Bu örtü bazı yerlerde orman ağaçlarından, bazı yerlerde ise çalılardan oluşur. Kurak ve yarı kurak bölgelerde de daha ziyade otsu bitkilerden oluşan bir vejetasyon vardır.
Vejetasyon Mozaiği: Çok değişken küçük yetişme ortamlarında, küçük alanlar kaplayan çok çeşitli türler ve çok değişik tür grupları yapısının oluşturduğu vejetasyon görünümü.
Vejetatif Dinlenme: Bitki türleri, özellikle klimatik faktörlere bağlı olarak yılın belirli zamanlarında veya mevsimlerinde vejetatif aktivitelerini durdurarak fizyolojik bakımdan faal olmayan bir duruma girerler. İşte bu fizyolojik dinlenme devresine vejetatif dinlenme denir.
Vejetasyon Tipi: Bitki örtüsünün genel görünüşü ile diğerlerinden kolayca ayrılabilen bölümleridir. Vejetasyon, dış görünüşleri birbirinden oldukça farklı birçok bitki topluluklarından meydna gelir. Bunlardan sadece otsu vejetasyonu ele alsak dahi, yüksek boylu çayır ve meralar, kısa boylu çayır ve meralar, seyrek ve sık çayır meralar gibi birçok vejetasyon tiplerini kolayca birbirinden ayırmamız mümkündür.
Vejetatif Çoğalma: Bitkilerin kök, sap, sülük kardeş, ve çelik ile üretilmeleridir. Bitkilerin birçoğu tohum üretmezler veya ürettiği tohumlarla yetiştirilmeleri oldukça zordur. Bu bitkiler vejetatif üreme organları kullanılarak çoğaltılırlar. Bu yöntemle genetik yapıları aynı araştırma materyali yetiştirebildiği gibi, pratik uygulamalarda da bu yönteme çok başvurulur. Örnek olarak, patates, asma, çilek ve nane yetiştiriciliği verilebilir.
Vernalizasyon: Kışlık bitkilerin generatif devreye geçebilmek için gelişmelerinin ilk devrelerinde belirli bir süre, büyüme minimum sıcaklığının altında, belirli bir düşük sıcaklık istemelerine verilen isimdir. Örneğin, kışlık buğdayların generatif devreye geçebilmeleri için 2°C ? de 15- 20 gün vernalizasyon istekleri vardır
Verticillium: En yaygın olarak bilinen toprak kökenli fungal hastalık etmenleridir. Genellikle kötü yapılı toprak ve düşük toprak sıcaklıklarında ortaya çıkmaktadırlar. Oldukça geniş bir konukçu listesine sahip olup, odunsu ve otsu bitkilerde hastalık yapmaktadırlar. Bunlardan bazıları; domates, patlıcan, biber, nane, krizantem, pamuk, meyve ağaçları, çilek, güller, yoncadır.
Viroloji: Virüsleri inceleyen bilim dalıdır.
Virülans: Patojen organizmanın hastalık oluşturabilme yeteneğidir.
VOC: Uçucu organik bileşikler (Volatile organic compounds).
